Είναι το μνημείο που αντικρίζει ο επισκέπτης φτάνοντας με το πλοίο στο λιμάνι της Χώρας της Νάξου. Θεωρείται το «έμβλημα» του νησιού της Νάξου και βρίσκεται στο νησάκι του Βάκχου, στην άκρη του λιμανιού. «Πορτάρα» τη λένε από παλιά οι ντόπιοι, για το μεγάλο της μέγεθος. Αυτό το μνημείο που ξέχασε εδώ ο χρόνος, είναι η γιγαντιαία, μαρμάρινη πύλη ναού, αφιερωμένου στον Απόλλωνα. Ο ναός κτίστηκε τον 6ο π.Χ. αιώνα, την εποχή του τύραννου Λύγδαμι, όταν η Νάξος ήταν μεγάλο ναυτικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο. Στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η πύλη του ναού που άρχισε να τον κτίζει ο τύραννος Λύγδαμις, θέλοντας να παρουσιάσει ένα ναό μεγαλύτερο από τον ναό του Δία στην Αθήνα και το ναό της Ήρας στη Σάμο. Μετά από την πτώση της τυραννίας όμως στη Νάξο, ο ναός παρέμεινε ημιτελής. Σήμερα διακρίνονται μόνο τα θεμέλια του μεγαλοπρεπούς ναού. Η κατασκευή της πύλης έγινε από τέσσερα μεγάλα κομμάτια ντόπιου μαρμάρου που το καθένα τους ζυγίζει περί τους 20 τόνους. Έχει ύψος σχεδόν 6 μέτρα και πλάτος περισσότερο από 3.5 μέτρα. Σήμερα το νησάκι που την φιλοξενεί λέγεται «Παλάτια». Οι χριστιανοί έχτισαν εκκλησία πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού, κατά τη συνήθεια της εποχής, ενώ γύρω από την εκκλησία αναπτύχθηκε ένας σημαντικός οικισμός. Την περίοδο της ενετοκρατίας οι Ενετοί χρησιμοποίησαν πολλά κομμάτια του ναού για το κτίσιμο του Κάστρου της Χώρας.
Εδώ, σύμφωνα με την παράδοση, κάτω από τα «Παλάτια», ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη και από εδώ την απήγαγε ο Διόνυσος με την ακολουθία του. Στον χώρο αυτό σύμφωνα με την παράδοση γιορτάστηκαν τα πρώτα «Διονύσια». Ο μύθος της αρπαγής της Αριάδνης από τον Διόνυσο στην ακρογιαλιά των «Παλατιών» ενέπνευσε μουσικούς, γλύπτες και ζωγράφους που με τα έργα τους, έκαναν γνωστή τη Νάξο σε όλο τον κόσμο.
