Το θέατρο είναι ένα από τα πνευματικά αγαθά, που συγκροτούν τον πολιτισμό μας, καθώς ικανοποιεί όχι μόνο την ανάγκη έκφρασης του ατόμου αλλά αποτελεί και ουσιαστική, ζωντανή μορφή επικοινωνίας.
Το θέατρο, ως μορφή τέχνης, είναι μια πάρα πολύ παλιά υπόθεση για όλους τους πολιτισμούς του κόσμου.Τη λέξη θέατρο τη χρησιμοποιούν όλοι σχεδόν οι λαοί, είναι όμως ελληνική. Η έννοια του θεάτρου (από το αρχαίο ελληνικό ρήμα θεάομαι-ωμαι=βλέπω, παρακολουθώ) πρωταρχικά σημαίνει τον τόπο, όπου οι θεατές, δηλαδή το κοινό, έχουν τη θέα «δρωμένων». Αργότερα όμως σήμαινε την τέχνη της εκτέλεσης ή παρουσίασης από σκηνής πράξεων. Έτσι πια θέατρο σημαίνει πράξη που θεάται, δηλαδή θεατρική πράξη. Κατ’ επέκταση θέατρο σημαίνει ακόμη και το δραματοποιημένο κείμενο του έργου, που αποτελεί τη βασική προϋπόθεση για μια θεατρική παράσταση, για μια σκηνική παρουσίαση.
Το θέατρο όμως είναι και ένα είδος ανθρώπινης ψυχαγωγίας, που περιλαμβάνει, εκτός από την καθαρά θεατρική τέχνη, όλα όσα μας διασκεδάζουν, όπως την παντομίμα, την όπερα, το μπαλέτο, τα μουσικοχορευτικά έργα, το κουκλοθέατρο, το θέατρο σκιών.
Όσον αφορά τον ρόλο του θεάτρου ως παράγοντα αγωγής των νέων ατόμων, είναι αδιαμφισβήτητο ότι το θέατρο συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση όσων συμμετέχουν στη θεατρική «διαδικασία» και έχει θετικές συνέπειες για το άτομο, που αφορούν τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης και ισορροπημένης προσωπικότητας. Επομένως, είναι πολλά τα οφέλη που μπορούμε να αποκομίσουμε από την καλλιέργεια της θεατρικής έκφρασης στον χώρο του σχολείου, κυρίως μέσω του μαθήματος της Θεατρολογίας.
Κλείνοντας το άρθρο, αξίζει να σημειωθεί ότι από το 2008 ο Διεθνής Οργανισμός για το Θέατρο στην Εκπαίδευση IDEA (International Drama/Theatre & Education Association) έχει ορίσει την 27η Νοεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου στην Εκπαίδευση.